ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال چیست؟ انواع ارز دیجیتال : ارز دیجیتال یک نوع پول الکترونیکی است که بدون دخالت دولت یا بانک مرکزی، تولید، مدیریت و مبادله می‌شود. در واقع، ارزهای دیجیتال معادل فیزیکی ندارند و فقط به صورت الکترونیکی در دسترس می‌باشند. بهتر است بدانید که بیت کوین تنها یک نمونه از ارز دیجیتال است و نمونه‌ های دیگری مانند استیبل کوین‌ ها و ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) نیز جزء دسته ارزهای دیجیتال طبقه‌ بندی می‌ شوند.

با توجه به اهمیت آشنایی با این موضوع در این مقاله قصد داریم تا شما را با مفهوم ارز دیجیتال، انواع ارز دیجیتال و مزایا و معایب آن‌ ها آشنا کنیم. اگر شما هم به این موضوع علاقه‌ مند هستید تا انتهای این مقاله همراه ما باشید و چنانچه بعد از پایان مقاله، همچنان پرسش یا ابهامی در این زمینه داشتید، می‌توانید در بخش کامنت‌ها، سؤالات خود را با ما مطرح کنید.

ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال نوعی ارز است که فقط به صورت الکترونیکی و از طریق رایانه یا تلفن همراه در دسترس قرار می‌گیرد. این پول برخلاف انواع ارز های ملموس مانند اسکناس یا سکه‌ های ضرب شده، معادل فیزیکی ندارد اما همانند پول‌های فیزیکی می‌توان از آن‌ ها برای خرید کالا و خدمات استفاده کرد.

توجه داشته باشید که شما برای استفاده از انواع ارز دیجیتال به پلتفرم‌ ها و جوامع آنلاین مانند پلتفرم‌ های سرمایه‌ گذاری، سایت‌ های بازی و پورتال‌ های قمار محدود هستید. برای درک بهتر این موضوع بهتر است بدانید که ارز های دیجیتال به دو صورت کلی وجود دارند:

• پول متمرکز (Centralized currency): منظور از پول متمرکز پول‌ هایی است که توسط دولت‌ ها یا مؤسسات مالی به عنوان بخشی از سیستم بانکداری تجاری صادر شده و در دسترس عموم مردم قرار می‌گیرد.
• پول غیرمتمرکز (Decentralized currency): این نوع پول یا ارز توسط دولت‌ ها یا مؤسسات مالی صادر نمی‌ شوند. در واقع، ارز های غیرمتمرکز از طریق شبکه‌ های مالی همتا به همتا کار می‌کنند و با حذف واسطه‌ ها (مانند بانک‌ها) امکان وام دادن، قرض گرفتن و ترید مستقیم از طریق افراد را فراهم می‌نمایند. برای درک این مطلب مقاله : صرافی غیرمتمرکز (DEX) چیست؟ را بخوانید.

ارزهای دیجیتال مانند کریپتوکارنسی‌ ها اغلب برای سرمایه‌گذارانی جذاب هستند که نسبت به ارز های فیات (مانند دلار و یورو) محتاط بوده و به دنبال جایگزینی برای آن‌ ها هستند. Nisa Amoils، مدیر A100xx Ventures می‌گوید: « رمز ارز ها برای افرادی که از سیستم مالی سنتی کنار گذاشته شده‌اند یا ارزش پول‌ آن‌ ها کاهش پیدا کرده است، مناسب می‌باشد چرا که این افراد به دنبال فرصتی برای حضور در بازار و خلق ثروت برای خود هستند. »

انواع ارز دیجیتال

به‌ طور کلی می‌توان گفت که رایج‌ ترین اَشکال ارز دیجیتال شامل رمز ارزها، ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) و استیبل کوین‌ ها می‌باشد. در زیر به تفصیل در رابطه با هر کدام از این موضوعات صحبت خواهیم کرد. قبل از صحبت درباره انواع ارز دیجیتال ما در مقاله ” معرفی ۷ ارز دیجیتال برای سرمایه گذاری در سال ۲۰۲۳ ” ارزهای مهم برای سرمایه گذاری در سال ۲۰۲۳ رو بهتون معرفی کردیم که متوانید استفاده کنید.

• ارز دیجیتال بانک مرکزی ( CBDC )

یکی از انواع ارز دیجیتال، ارز دیجیتال بانک مرکزی می‌باشد. در واقع، CBDC نوعی ارز صادر‌شده توسط بانک مرکزی می‌باشد که برای استفاده در دسترس عموم مردم قرار می‌گیرد. برخلاف ارزهای دیجیتال که ارزش آن‌ها به‌ طور مداوم در نوسان است، ارزش CBDC ثابت و برابر با ارزش ارز فیات یک کشور می‌باشد. جالب است بدانید که ارزهای فیات شکل دیگری از پول قانونی صادرشده توسط دولت هستند که توسط مصنوعات فیزیکی ( مانند طلا، نقره یا سایر فلزات گرانبها ) پشتیبانی نمی‌شوند.

Amoils می‌گوید: «بعضی از متخصصین حوزه رمز ارز ها از ایده اجرای CBDC متنفرند زیرا آن‌ ها معتقدند که این ایده به معنای نظارت دولت و نقض حریم خصوصی است. هم‌ اکنون CBDC به یک موضوع داغ سیاسی تبدیل شده است. در واقع، این ماجرا زمانی شروع شد که توسعه‌ دهندگان پروژه لیبرا فیسبوک اعلام کرد که قرار است بر روی ارز دیجیتال بانک مرکزی کار کند.»

بهتر است بدانید که پروژه لیبرا (که بعداً به Diem تغییر نام داد) در سال ۲۰۱۹ توسط کمپانی فیسبوک آغاز و در سال ۲۰۲۲ اجرای آن لغو شد.

در حال حاضر، بیش از صد کشور در حال بررسی مزایای CBDC هستند. جامائیکا، نیجریه و باهاما از اولین کشورهایی می‌باشند که شروع به صدور انواع ارز دیجیتال مانند CBDC کرده‌اند. اعتقاد بر این است که ارزهای دیجیتال بانک مرکزی در دسترس‌تر، امن‌تر و به راحتی قابل انتقال می‌باشند. علاوه بر این، CBDC می‌تواند هزینه نقل و انتقال پول و تراکنش‌های فرامرزی را نیز کاهش دهد. بنابراین، CBDC به عنوان یکی از انواع ارز دیجیتال هم برای مصرف‌ کنندگان و هم برای مشاغل به شدت جذاب است.

در حال حاضر، فدرال رزرو ایالات متحده در حال تحقیق بر روی CBDC هاست، اما هنوز هیچ برنامه‌ ای برای اجرایی کردن CBDC در ایالات متحده وجود ندارد. در همین رابطه در ۹ مارس ۲۰۲۲، رئیس جمهور آمریکا، جو بایدن، یک فرمان اجرایی برای بررسی خطرات و مزایای انواع ارز دیجیتال از جمله CBDC ها امضا کرده است و این موضوع نشان‌ دهنده توجه خاص این کشور به حوزه ارزهای دیجیتال است.

• استیبل کوین‌ ها

یکی دیگر از انواع ارز دیجیتال، استیبل کوین‌ ها می‌باشند. استیبل کوین  شکل دیگری از ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز است که ارزش آن به دارایی‌ های دنیای واقعی مانند پول فیات وابسته است. توجه داشته باشید که استیبل کوین‌ ها علاوه بر فناوری بلاکچین‌ از مکانیسم‌ های تثبیت‌ کننده برای نرخ ارز ثابت (Fixed Exchange Rate) نیز استفاده می‌کنند. به‌ طورکلی سه نوع اصلی استیبل کوین وجود دارد:

• خارج زنجیره ‌ای (دارای وثیقه فیات): این استیبل کوین‌ ها به‌ طور کامل توسط دارایی‌ های دلاری وثیقه شده و توسط سپرده‌ های بانکی و دارایی‌ های مشابه نقدی پشتیبانی می‌شوند. متولی‌ ها موظفند تا زمانی که استیبل کوین‌ ها بازخرید می‌شوند، دارایی‌ های وثیقه‌ شده را ایمن نگه دارند.
• درون زنجیره ‌ای (دارای وثیقه کریپتویی): این استیبل کوین‌ ها توسط دارایی‌ های کریپتویی وثیقه شده و توسط توکن‌ های موجود بر روی بلاکچین‌ پشتیبانی می‌شوند.
• استیبل کوین‌ های الگوریتمی: این دسته از استیبل کوین‌ ها از طریق یک الگوریتم کنترل می‌شوند. توجه داشته باشید که استیبل کوین‌ های الگوریتمی ممکن است به یک دارایی در دنیای واقعی متصل نباشند.

در طی سال‌ های گذشته، استیبل کوین‌ ها به دلیل فقدان مقررات و خطرات احتمالی موجود برای سیستم‌ ها مالی توسط سازمان بین‌ المللی کمیسیون‌ های اوراق بهادار (IOSCO) مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته‌ اند. در ۱۳ جولای ۲۰۲۲، IOSCO و کمیته پرداخت‌ ها و زیرساخت‌ های بازار (CPMI) راهنمای نهایی را در مورد استیبل کوین‌ ها منتشر کرده و تأیید کردند که اصول زیرساخت‌ های بازار مالی (PFMI) برای استیبل کوین‌ ها نیز اعمال می‌شود. توجه داشته باشید که Tether، Dai، Binance USD، Pax Gold و TreUSD از محبوب‌ ترین استیبل کوین‌ های بازار رمز ارزها می‌باشند.

• کریپتوکارنسی‌ ها (Cryptocurrencies)

یکی دیگر از انواع ارز دیجیتال، کریپتوکارنسی‌ ها یا رمز ارزها می‌باشند. کریپتوکارنسی‌ ها دارایی‌ های دیجیتالی هستند که به جای بانک‌ های مرکزی یا مؤسسات دولتی توسط افراد و سازمان‌ ها توسعه یافته‌ اند. در واقع، رمز ارزها از فناوری بلاکچین‌ برای ثبت تراکنش‌ ها استفاده می‌کنند. نکته حائز اهمیت در رابطه با این موضوع این است که بلاکچین‌ ها دائمی هستند و بعد از تأیید و ثبت یک بلاک در زنجیره، امکان هرگونه ویرایش یا تغییر در بلاک از بین می‌رود.

علاوه بر این، هیچ فرد یا سازمانی به تنهایی بلاکچین‌ را کنترل نمی‌کند. بنابراین، ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین، غیرمتمرکز هستند و این موضوع به محافظت از بلاکچین‌ در برابر هکرها کمک می‌کند.

بلاکچین‌ ها، امنیت سیستم را از طریق دفتر کل عمومی خود تضمین می‌کنند زیرا در این روش، عموم مردم به کل تاریخچه تراکنش‌ های زنجیره دسترسی دارند. البته باید در نظر داشته باشید که همچنان امکان کلاهبرداری در این حوزه وجود دارد و با توجه به فقدان مقررات قانونی در پیگیری سرقت یا کلاهبرداری‌ ها امکان بازیابی دارایی سرقت‌ شده نزدیک به صفر است. طبق اطلاعات سایت CoinMarketCap، در زمان نگارش این مقاله بیش از ۲۵۳۹۱ رمز ارز مختلف در دسترس عموم مردم قرار دارند.

رمزارز چگونه کار می‌کند؟

مهم‌ترین ویژگی رمز ارزهایی مانند بیت کوین، غیرمتمرکز بودن آن‌هاست. این موضوع بیانگر این است که رمز ارزها توسط یک مقام مرکزی مانند دولت‌ ها، بانک‌ های مرکزی و یا مؤسسات مالی اداره نمی‌ شوند. در واقع، مبادلات رمز ارزها به صورت همتا به همتا یا P2P انجام می‌شود.

فناوری بلاکچین زیربنای اصلی کریپتوکارنسی‌ هاست. به‌ طورکلی می‌توان گفت که بلاکچین یک پایگاه داده غیرمتمرکز و شامل یک دفتر کل دیجیتال است که تمام تراکنش‌ ها بر روی آن ثبت شده و همه افراد فعال در شبکه یک کپی مشابه با دفتر کل را در اختیار دارند. بنابراین، پس از ثبت شدن تراکنش‌ ها بر روی شبکه بلاکچین، امکان تغییر و یا ویرایش اطلاعات ثبت‌ شده وجود ندارد.

فرض کنید که یک مهاجم، بتواند بخشی از تراکنش‌ های ثبت شده بر روی بلاکچین را تغییر دهد اما آیا او می‌تواند هزاران نسخه دیگری را که در اختیار سایر نودهای شبکه است، ویرایش کرده و شبیه نسخه دفتر کل خود کند؟ قطعاً پاسخ این سؤال منفی است زیرا در صورت بروز این اتفاق،

فقط نسخه‌ دفتر کل فرد مهاجم، تغییر می‌کند اما نسخه‌ های دیگری که در شبکه توزیع شده بدون تغییر باقی می‌ مانند و در نتیجه، فرد مهاجم نمی‌تواند سایر کاربران شبکه را برای اجماع بر روی نسخه دفتر کل ویرایش شده متقاعد کند. بنابراین، تقلب و جعل در دفتر کل، تقریباً غیرممکن است چرا که همه رایانه‌ هایی که نسخه‌ هایی از این دفتر کل را ذخیره و به‌ روزرسانی می‌کنند، باید بر روی نسخه صحیح دفتر کل عمومی « توافق » کنند.

توجه داشته باشید که رمز ارزهایی مانند بیت کوین از طریق ثبت تراکنش‌ ها بر روی دفتر کل کار می‌کنند و همانطور که گفته شد، تراکنش‌ های ثبت‌شده بر روی بلاکچین غیرقابل تغییر هستند. جالب است بدانید که اگر چه تراکنش‌ ها در این دفتر کل ثبت می‌شوند اما افرادی که این تراکنش‌ ها را انجام می‌دهند، ناشناس باقی می‌مانند و این موضوع همان بخش جذاب فناوری بلاکچین است.

به‌ طورکلی می‌توان گفت که دفتر کل یک پایگاه داده است که ۳ ویژگی اصلی دارد:

• دفتر کل، عمومی است.
• دفتر کل، آنلاین بوده و در ۷ روز هفته و ۲۴ ساعت شبانه‌ روز در دسترس است.
• دفتر کل، غیرمتمرکز بوده و تحت کنترل هیچ بانک مرکزی یا دولتی قرار ندارد.

ارزهای دیجیتال چه تفاوتی با پول‌ های معمولی دارند؟

رمز ارزها یکی از انواع ارز دیجیتال هستند که تفاوت‌های زیادی با ارزهای فیات یا همان پول‌ های معمولی دارند. در زیر به تفصیل در رابطه با این تفاوت‌ها صحبت خواهیم کرد.

1. معنی: اولین و ساده‌ ترین تفاوت این دو با یکدیگر در تعریف آن‌ ها مشخص شده است. به‌ طور کلی می‌توان گفت که ارزهای فیات نوعی ارز فیزیکی هستند که توسط یک مقام مرکزی صادر شده و عموماً توسط دولت‌ ها حمایت می‌شوند اما رمز ارز یکی از انواع ارز دیجیتال است که توسط یک سیستم خصوصی غیرمتمرکز اداره می‌شود. علاوه بر این، شبکه‌ های بلاکچینی برای جلوگیری از تراکنش‌ های تکراری، از فرایند های رمزنگاری برای افزایش امنیت خود استفاده می‌کنند.
2. مرجع صادرکننده: ارز فیات توسط بانک مرکزی یا یک نهاد مجاز کشور مبدأ صادر و اداره می‌شود اما رمز ارزها به عنوان یکی از انواع ارز دیجیتال توسط یک سیستم خصوصی به طور مستقل ایجاد و اداره می‌شوند.
3. واسطه‌ ها: برای مبادله و انتقال پول‌ های معمولی مانند ارزهای فیات به واسطه‌ هایی مانند بانک‌ ها نیاز است اما رمز ارزها به عنوان یکی از انواع ارز دیجیتال، برای انتقال یا اعتبارسنجی به واسطه‌ ها نیاز ندارند.
4. مرجع مبادله: مبادله ارزهای فیات می‌تواند به صورت فیزیکی یا دیجیتالی انجام شود در حالیکه رمز ارزها به عنوان یکی از انواع ارز دیجیتال، فقط به صورت دیجیتالی مبادله می‌شوند.
5. عرضه: عرضه ارزهای فیات نامحدود است و دلیل آن این است که دولت‌ ها هیچ محدودیتی برای تولید پول ندارد و بر اساس الزامات و شرایط موجود می‌توانند پول چاپ کنند. بنابراین، هیچ کس دقیقاً نمی‌تواند بگوید که در حال حاضر، چه مقدار پول فیات در گردش است اما عرضه اغلب ارزهای دیجیتال محدود است. به عنوان مثال، تنها ۲۱ میلیون واحد بیت کوین وجود دارد و این موضوع نشان‌ دهنده عرضه محدود بیت کوین است.
6. قانونی بودن: همه کشور های جهان واحد پول خود را دارند. این ارزها توسط یک مقام مرکزی اداره شده و توسط دولت‌ ها پشتیبانی می‌شوند. بنابراین، ارزهای فدرال یک وسیله قانونی برای مبادله و معامله هستند اما تجارت و مبادله رمز ارزها در برخی کشور ها ممنوع می‌باشد و یکی از دلایل این ممنوعیت این است که رمز ارزها می‌توانند برای حمایت از فعالیت‌ های غیرقانونی مورد استفاده قرار گیرند.
7. ملموس بودن: ارزهای فیات به صورت فیزیکی و با استفاده از سکه یا اسکناس مبادله می‌شوند. در مقابل، ارزهای دیجیتال هیچ شکل فیزیکی ندارند و در نتیجه، ناملموس هستند.
8. ذخیره‌سازی: ارزهای فیات را می‌توان در حساب‌های بانکی ذخیره کرد اما برای ذخیره‌سازی رمز ارزها به عنوان یکی از انواع ارز دیجیتال باید از کیف پول‌های کریپتویی استفاده نمود.
9. ایمنی: به‌طورکلی می‌توان گفت که انجام معاملات با ارز فیات امن‌تر است و دلیل آن این است که ارزهای فیات توسط یک مقام مرکزی حمایت می‌شوند. بنابراین، هرگونه تقلب در این حوزه به راحتی شناسایی و برطرف می‌شود. توجه داشته باشید که تراکنش با رمز ارزها خطرناک است چرا که تراکنش‌ها به صورت ناشناس انجام می‌شوند و توسط دولت یا هیچ مقام مرکزی دیگری اداره یا پشتیبانی نمی‌شوند. بنابراین، ردیابی و کشف کلاهبرداری‌ در بازار رمز ارزها چالش برانگیزتر است.
10. نحوه نمایش: ارزهای فیات به صورت سکه و اسکناس نمایش داده می‌شوند اما رمز ارزها به عنوان یکی از انواع ارز دیجیتال، با یک کد کامپیوتری منحصر به‌ فرد و پیچیده که بر اساس اصول ریاضی و مهندسی نوشته شده‌اند، مشخص می‌شوند.
11. نوسان: ارزهای فیات نوسان کمتری دارند زیرا یک سیستم مرکزی کنترل جریان ارز در بازار آن‌ ها وجود دارد اما نوسانات موجود در بازار رمز ارزها به شدت زیاد است زیرا هیچ واسطه یا نهاد نظارتی، این بازار را کنترل نمی‌کند.
12. کارمزد تراکنش: کارمزد تراکنش‌ های ارزهای فیات به دلیل حضور واسطه‌ها بیشتر است اما کارمزد تراکنش‌ رمز ارزها به دلیل عدم وجود واسطه به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد.

مزایای رمز ارز ها

در حال حاضر، محبوبیت رمز ارزها در بین سرمایه‌گذاران بازار های مالی افزایش پیدا کرده است. در زیر به برخی از مهم‌ ترین مزایای رمز ارزها اشاره می‌کنیم.

1. حفاظت از تورم (Inflation Protection)

همانطور که می‌دانید، تورم موجب کاهش ارزش بسیاری از ارزها یا پول‌ ها می‌شود اما اغلب مردم از رمز ارزهایی مانند بیت کوین به عنوان یک عامل ضد تورمی نام می‌برند. برای درک این موضوع به این نکته توجه کنید که تعداد کل بیت کوین‌ های موجود محدود بوده و هر چهار سال یکبار، طی پدیده‌ای با نام هاوینگ، نرخ عرضه بیت کوین به نصف کاهش یافته و با افزایش تقاضا، قیمت بیت کوین افزایش پیدا می‌کند.

به عبارت دیگر، در طی هاوینگ، عرضه بیت کوین برای چهار سال آینده نصف می‌شود اما مقدار تقاضا برای بیت کوین نه تنها کاهش نمی‌ یابد بلکه با افزایش میزان پذیرش رمز ارزها، میزان تقاضا نیز بالا می‌رود. در نهایت، این دو موضوع در کنار یکدیگر موجب بالا رفتن قیمت بیت کوین و جلوگیری از تورم می‌شود. جالب است بدانید که امروزه، بسیاری از رمز ارزها از همین مکانیسم برای محدود کردن عرضه و جلوگیری از تورم استفاده می‌کنند.

2. سرعت معامله (Transactional Speed)

فرض کنید که می‌خواهید برای فردی در ایالات متحده پول بفرستید. چند راه برای انتقال دارایی‌ از یک حساب به حساب دیگر وجود دارد اما نکته مهم ماجرا این است که در مؤسسات مالی ایالات متحده، بیشتر تراکنش‌ها طی سه تا پنج روز کاری تسویه می‌شوند و از طرف دیگر، برای تسویه حواله‌ های بانکی نیز به حداقل ۲۴ ساعت زمان نیاز است اما انتقال پول از طریق رمز ارزها در چند دقیقه انجام می‌شود و این موضوع برای بسیاری از افراد و به‌خصوص سرمایه‌ گذاران بین‌ المللی جذاب می‌باشد.

3. معاملات مقرون‌به‌صرفه (Cost Effective Transactions)

کارمزد تراکنش‌هایی که با استفاده از ارزهای دیجیتال انجام می‌شود، بسیار ناچیز است زیرا در این حالت نیازی به حضور اشخاص یا نهادهای واسط مانند VISA برای تأیید تراکنش‌ها وجود ندارد.

4. عدم تمرکز (Decentralization)

رمز ارزها، مدل جدیدی از غیرمتمرکزسازی پول هستند که به خودکارسازی فرآیند انتقال پول کمک می‌کنند. توجه داشته باشید که هیچ سازمان دولتی قادر به تعیین ارزش یک رمز ارز و نظارت بر جریان آن نیست. به همین دلیل، طرفداران رمز ارزها امنیت و اطمینان بیشتری را در رابطه با استفاده از رمز ارزها احساس می‌کنند.

5. تنوع (Diversity)

یکی از ویژگی‌ های جذاب بازار رمز ارزها وجود تنوع در آن است. این بازار در دهه گذشته به شدت رشد کرده و روز به روز بر تعداد رمز ارزهای موجود در آن افزوده شده است. از طرف دیگر، با توجه به سابقه محدود فعالیت بازار کریپتوکارنسی‌ ها، به نظر می‌ رسد که رمز ارزها با سایر بازارهایی مانند سهام یا اوراق قرضه همبستگی ندارند و این موضوع، کریپتوکارنسی‌ ها را به منبع خوبی برای ایجاد تنوع در سبد سرمایه‌ گذاری تبدیل کرده است.

در واقع، اگر سبد سرمایه‌ گذاری شما متشکل از دارایی‌ هایی باشد که با یکدیگر همبستگی کمی دارند، بازدهی پایدار سبد شما افزایش پیدا می‌کند. به عنوان مثال، اگر ارزش سهام کاهش پیدا کند، ممکن است ارزش دارایی رمزنگاری‌ شده شما افزایش یافته و در نتیجه، ارزش سبد سرمایه‌ گذاری شما حفظ شود.

6. دسترسی (Accessibility)

تنها وسایل مورد نیاز برای استفاده از رمز ارزها یک کامپیوتر یا گوشی هوشمند و اینترنت است. در نتیجه، کار کردن در بازار رمز ارزها در مقایسه با مؤسسات مالی قدیمی بسیار سریع‌ تر و آسان‌ تر بوده و این موضوع به افراد امکان می‌دهد تا بدون زحمت، تراکنش‌ های اینترنتی خود را انجام دهند.

7. امن و امان (Safe And Secure)

در بازار کریپتوکارنسی‌ ها امنیت تراکنش‌ ها توسط فناوری بلاکچین‌ و شبکه پراکنده‌ ای از کامپیوتر ها که تراکنش‌ ها را تأیید می‌کنند، حفظ می‌شود. بنابراین، در این بازار هیچ کس به وجوه شما دسترسی ندارد مگر اینکه، فردی به کلید خصوصی کیف پول رمزنگاری‌شده شما دسترسی پیدا کند. توجه داشته باشید که در صورتی که شما کلید خصوصی خود را فراموش کرده و یا گم کنید، به هیچ عنوان امکان بازیابی وجوه شما وجود ندارد.

8. شفاف (Transparent)

با توجه به ماهیت غیرمتمرکز بلاکچین، امکان مشاهده تراکنش‌ها با استفاده از کاوشگر بلاکچین‌ برای ردیابی نقل و انتقالات وجود دارد. این سیستم باز و شفاف موجب آرامش خاطر سرمایه‌گذاران و کاهش فساد در شبکه‌های بلاکچینی می‌شود.

9. خصوصی (Private)

در بازار رمز ارزها امکان نظارت و دخالت طرف‌های سوم وجود ندارد و به همین دلیل، حریم خصوصی شما در این بازار حفظ می‌شود. در واقع، در فناوری بلاکچین‌، سرمایه‌ گذاران فقط از شما یک شناسه و آدرس کیف پول دارند. بنابراین، تراکنش‌ ها مستعار بوده و هیچ چیز شخصی درباره شما وجود ندارد. جالب است بدانید که در حال حاضر، تعدادی از پروژه‌ های کریپتویی، رمز ارزهای حریم خصوصی را به بازار معرفی کرده‌اند. این رمز ارزها که به شکل تخصصی بر حفظ حریم خصوصی کاربران خود متمرکز هستند، می‌توانند ماهیت فناوری بلاکچین را نیز تقویت کنند.

10. مبادلات بدون زحمت انجام می‌شود (Currency Exchanges Are Done Effortlessly)

در حال حاضر، سرمایه‌ گذاران می‌توانند با استفاده از ارزهایی مانند دلار آمریکا، روپیه هند یا یورو اروپا، رمز ارز خریداری کنند. علاوه بر این، صرافی‌ ها و کیف پول‌ های مختلف کریپتویی به سرمایه‌ گذاران کمک می‌کنند تا ارزهای رمزنگاری‌شده را معامله کرده و آن‌ها را با حداقل هزینه تراکنش در کیف‌ پول‌ های مختلف سواپ کنند.

معایب رمز ارز ها

سرمایه‌ گذاری در ارزهای دیجیتال ممکن است جذاب و سود آور به نظر برسد اما افراد باید قبل از هرگونه سرمایه‌ گذاری در این بازار با جنبه‌ های منفی آن‌ نیز آشنا شوند.

1. امکان ردیابی تراکنش‌ ها: رمز ارزها ادعا می‌کنند که تراکنش‌ های انجام شده در شبکه‌ های آن‌ ها به صورت ناشناس انجام می‌شود، اما در واقع آن‌ ها یک دنباله دیجیتالی از خود به جا می‌گذارند که اداره تحقیقات فدرال می‌تواند آن را رمزگشایی کند. بنابراین، امکان دخالت مقامات فدرال یا دولتی برای ردیابی تراکنش‌ های مالی افراد عادی وجود دارد.
2. خطر حمله و هک: در یک بلاکچین‌، خطر حمله ۵۱ درصدی وجود دارد و این اتفاق زمانی می‌افتد که یک ماینر یا گروهی از آن‌ها کنترل بیش از ۵۰ درصد شبکه را در اختیار بگیرد. توجه داشته باشید که این حمله تنها یکی از خطرات موجود برای شبکه‌ های هارد فورک‌ شده و بلاکچین‌ های جدید است.
3. مصرف بالای انرژی و خطرات زیست محیطی: تعدادی از بلاکچین ها با مکانیسم اجماع اثبات کار، فعالیت خود را انجام می‌دهند. به همین منظور، شرکت‌کنندگان شبکه باید از رایانه‌ های قدرتمند ASIC و هش مناسب برای افزودن بلاک جدید به شبکه استفاده کنند و این موضوع موجب مصرف بیش از حد برق و تأثیر بر محیط‌ زیست می‌ شود.
4. عدم امکان بازگشت یا لغو تراکنش‌ های اشتباه: یکی از مشکلات اصلی رمز ارزها، عدم وجود سیاست‌ های کلیدی مرتبط با تراکنش‌ های رمز ارزها می‌باشد. به‌ طور کلی می‌توان گفت که در فناوری بلاکچین، امکان بازگشت یا لغو تراکنش‌ های اشتباه وجود ندارد. به عنوان مثال، اگر در یک تراکنش کریپتویی، آدرس فرد دریافت‌کننده تراکنش، به اشتباه وارد شود، امکان بازگشت رمز ارز بسیار کم و یا حتی غیرممکن است. از طرف دیگر، هر صرافی کریپتویی یا نرم افزار پشتیبانی رمز ارزها، سیاست‌های خود را در مورد بازگشت یا لغو تراکنش‌ های نادرست دارند و هیچ قانون کلی برای این موضوع وجود ندارد.

آیا باید بر روی ارز های دیجیتال سرمایه‌ گذاری کرد؟

ارزهای دیجیتال یکی از جدید ترین راه‌ های سرمایه‌ گذاری در بازارهای مالی هستند اما سرمایه‌ گذاری در این حوزه، ساده نیست و مطمئناً با پیچیدگی‌ های زیادی همراه است. توجه داشته باشید که بازار کریپتوکارنسی‌ ها، بازاری با نقدینگی کم و نوسانات بالاست.

بنابراین همیشه در نظر داشته باشید که ممکن است تمام سرمایه خود را در این بازار از دست بدهید. به همین دلیل، همواره سرمایه‌ گذاران حرفه‌ ای این بازار توصیه می‌کنند که اول با دانش کافی وارد این بازار شوند و اگر اطلاعات کافی ندارن با شرکت در دوره آموزش ارز دیجیتال تمام اطلاعات و آگاهی لازم در این زمینه را کسب کنند و دوم اینکه تنها با مقداری از سرمایه خود که توان از دست دادن آن را دارید، وارد این بازار شوید و هرگز بیش از میزان ریسک‌پذیری خود در این بازار خطر نکنید.

انواع روش‌های ترید ارز دیجیتال چیست ؟

• معامله اسکالپینگ

اگر تجربه کافی در معاملات بازارهای مالی دارید، اگر دانش کافی در مورد انواع روش‌های تحلیل تکنیکال دارید و باز هم اگر از میزان ریسک‌پذیری خود آگاهید و مدیریت سرمایه را هم بلد هستید، می‌توانید از این روش معاملاتی پر سود یعنی «خرید و فروش اسکالپینگ» استفاده کنید.

به نوسان‌‌گیری پیوسته در بازارهای مالی، اسکالپ گفته می‌شود. منظور از نوسان‌گیری پیوسته این است که در این روش معاملاتی تعداد خرید و فروش‌ها زیاد است و منظور از نوسان‌گیری استفاده از تایم‌فریم‌های کوتاه مدت در تحلیل نمودار قیمتی است.

روش اسکالپ در بازارهایی کاربرد دارد که نوسانات شدید را کمتر تجربه می‌کنند اما با فراگیری مهارت‌های معاملاتی می‌توان از این روش پر سود در بازار ارزهای دیجیتال نیز استفاده کرد.

• معاملات روزانه

روش دیگر خرید و فروش در بازارهای مالی از جمله بازار ارزهای دیجیتال، روش معاملاتی روزانه است. در این روش، معامله‌گران از میزان سرمایه بالایی برخوردار هستند و بر اساس اخبار روز وارد معامله می‌شوند. اخباری مانند شاخص‌های اقتصادی منتشر شده، سود شرکت‌ها، همکاری‌های مختلف بلاکچین‌ها و مواردی از این دست اخباری هستند که معامله‌گران روزانه به آن‌ها توجه دارند.

استفاده از انواع اهرم‌های معاملاتی نیز یکی از مشخصه‌های اصلی روش Day Trading یا معاملات روزانه است. هم‌چنین استفاده از انواع اسیلاتور‌ها و اندیکاتورها به همراه پرایس اکشن می‌تواند مهم‌ترین اصل استفاده از روش معاملاتی روزانه محسوب شود. حجم معاملات در این روش معمولاً بالاست اما ممکن است تعداد خرید و فروش‌های صورت گرفته کمتر از روش اسکالپ باشد.

• سوینگ

روش معالاتی سوینگ (swing) یکی از شناخته‌شده‌ترین روش‌های تجارت در بازارهای مالی است. روندهای قیمتی مختلف معمولاً با امواج اصلاحی همراه هستند که سوار شدن بر این موج‌ها می‌تواند روش مناسبی برای کسب سود در بازارهای مالی باشد.

در این روش معمولاً از متدهای تحلیل تکنیکال و فاندامنتال استفاده می‌شود که در بازار ارزهای دیجیتال می‌توان روش تحلیل داده‌های آن‌چین (داده‌های درون شبکه) را نیز به این دو نوع تحلیل اضافه کرد. امواج الیوت مرسوم‌ترین روش تحلیل تکنیکال در متد سوینگ است. هم‌چنین استفاده از ابزار قدرتمند و کاربردی فیبوناچی نیز برای تعیین نواحی مهم حمایتی و مقاومتی بسیار رایج است.

سرمایه‌گذاران در این روش با انواع روندها در بازار همراه می‌شوند و ممکن است از تایم‌ فریم‌های کوتاه مدتی همچون ۴ساعته استفاده کنند. هم‌چنین همراه شدن با این موج‌ها می‌تواند در تایم‌ فریم‌های هفتگی یا ماهانه انجام شود. این روش نیازمند دانش دقیق و کافی در مورد مدیریت سرمایه و مدیریت ریسک است.

• پوزیشن تریدینگ

یکی از طولانی‌ترین روش‌های معاملاتی ارزهای دیجیتال پوزیشن تریدینگ است اما با روش هلد کردن و سرمایه‌گذاری بلند مدت تفاوت دارد.

مهم‌ترین متد تحلیل مورد استفاده در این روش تحلیل بنیادی است. سرمایه‌گذاران در این روش پس از بررسی دقیق بنیادی یک پروژه و آگاهی از نقشه‌راه آن می‌توانند وارد پوزیشن‌های مختلف شوند.

مهم‌ترین اصل استفاده از این روش معاملاتی مدیریت ریسک و مهندسی مالی است. نوسانات کوتاه مدت بازار نباید معامله‌گران را دچار هراس کند. هم‌چنین تحلیل اقتصادی نیز باید به این روش معاملاتی اضافه گردد. فرق این روش با سرمایه‌گذاری بلند مدت اعمال تصمیمات اقتضائی بر اساس وضعیت اقتصاد کلان بازار و نیز اتفاقات درون پروژه‌ای است.

برای تحلیل بازار ارزدیجیتال متدهای مختلفی وجود دارد که در ادامه به توضیح آنها خواهیم پرداخت.

در صورتی که علاقه مند به یادگیری ترید ارز دیجیتال هستید می‌توانید از آموزش تحلیل تکنیکال ارز دیجیتال نیز بهرمند شوید.

تحلیل تکنیکال در بازار ارزهای دیجیتال

آیا می‌دانید یکی از روش های مهم ترید ارز دیجیتال چیست ؟ تحلیل تکنیکال و استفاده از ابزارهای مختلف در این متد، روش مناسبی برای تشخیص نقاط ورود خروج در بازار ارزهای دیجیتال می‌باشد. به بیان ساده‌تر، تعیین زمان خرید و زمان فروش ارزهای دیجیتال در بازار به وسیله تحلیل تکنیکال امکان‌پذیر می‌باشد. در این نوع تحلیل که بر روی نمودارهای قیمتی رمزارزهای مختلف اعمال می‌شود از ابزارهای متنوعی هم‌چون اندیکاتورها و اسیلاتورها استفاده می‌شود. هم‌چنین فراگیری مفاهیم پرایس‌اکشن و الگوهای مختلف قیمتی می‌تواند موجب افزایش دقت این نوع تحلیل در بازار ارزهای دیجیتال گردد.

استفاده از این روش تحلیلی به منظور سرمایه‌گذاری در حوزه نوین بازار ارزهای دیجیتال، به دلیل کمبود اطلاعات تاریخی و یا به بیان ساده‌تر فقدان تاریخ نمودار قیمتی، می‌تواند سیگنال‌های اشتباهی به معامله‌گران در بازار ارائه کند. هرچند برخی از رمزارزها دارای نمودار تاریخی مناسبی به منظور اعمال تحلیل تکنیکال می‌باشند، اما استفاده از این نوع تحلیل برای بسیاری از رمزارزها روش مناسبی به نظر نمی‌رسد.

تحلیل بنیادی در بازار ارزهای دیجیتال

تحلیل بنیادی در بازارهای مالی بیشتر به بررسی و تحلیل صورت‌های مالی اشاره دارد که موجب تشخیص مسائل حسابداری شرکت‌ها برای خریدوفروش سهام می‌گردد. اما در بازار ارزهای دیجیتال تحلیل بنیادی به تحلیل و بررسی هریک از رمزارزهای فعال در حوزه‌های مختلف از نظر عرضه‌ و تقاضا، چگونگی پروژه، سرمایه‌گذاران اصلی و … اشاره دارد. هریک از ارزهای دیجیتال وسیله‌ای برای پرداخت‌ها در پروژه‌های منحصر به فرد هر شبکه بلاکچین است که هم‌چنین در بازار ارزهای دیجیتال نیز مورد معامله قرار می‌گیرند.

اولین قدم در تحلیل بنیادی یک ارزدیجیتال بررسی حوزه فعالیت آن می‌باشد. به عنوان مثال، فعالیت در حوزه امورمالی غیرمتمرکز و یا گیم‌‌ها می‌تواند حوزه‌های مناسبی برای ورود پروژه‌های رمزارز باشد. در بین بلاکچین‌های فعال در زمینه امورمالی غیرمتمرکز، شبکه‌هایی که از نظر سرعت تراکنش، امنیت شبکه و کارمزدها در شرایط بهتری نسبت به سایر رقبا قرار داشته باشند، می‌توانند شبکه مناسبی به منظور سرمایه‌گذاری تلقی شوند.

بررسی فرایند استخراج یکی دیگر از المان‌های مهم در متد تحلیلی بنیادی ارزهای دیجیتال می‌باشد. پس از پیدایش بیت‌کوین که از سازوکار اثبات کار به منظور تأیید تراکنش‌ها استفاده می‌کند، مسائلی هم‌چون ناسازگاری با محیط‌زیست و مصرف بیش‌از اندازه انرژی برق مورد انتقاد فعالان مختلف در بازار ارزهای دیجیتال قرار گرفته است. با توسعه فناوری بلاکچین و پیدایش روش‌های نوین استخراج مانند اثبات‌سهام و یا اثبات سهام نمایندگی‌شده، این انتقادات به شبکه بلاکچین برطرف شد.  به بیان دیگر، توجه به نوع فرایند استخراج ارزهای دیجیتال می‌تواند موجب انتخاب رمزارزهای با پتانسیل بالاتری به منظور سرمایه‌گذاری گردد.

میزان عرضه و نیز دارا بودن محدودیت عرضه رمزارزهای مختلف موضوع مهم دیگری در تحلیل بنیادی است. به بیان ساده‌تر، سیاست‌های ضد تورمی عرضه که از سوی توسعه‌دهندگان ارزهای دیجیتال مختلف اعمال می‌شود شامل مفاهیمی هم‌چون هاوینگ و نیز توکن سوزی است. هاوینگ در واقع سازوکاری است که کارمزد دریافتی گروه‌های مختلف شبکه را هر چهار سال یکبار به نصف کاهش می‌دهد. هم‌چنین توکن سوزی سازوکار انتقال حجم قابل توجهی از توکن‌های موجود در بازار به کیف‌پول‌های غیر قابل بازگشت است. این دو پدیده از تأثیرگذارترین المان‌های عرضه بر قیمت می‌باشند که توجه به فرایند آنها در هریک از ارزهای دیجیتال می‌تواند موجب تصمیمات به‌موقع و سودآور گردد.

توجه به وایت‌پیپر و نقشه راه یکی از مهم‌ترین روش‌های تشخیص رمزارزهای با پشتوانه از رمزارزهای کلاهبرداری و بدون بنیاد است. توجه به نقشه‌راه به عنوان یک بیزینس‌پلن، می‌تواند نشان‌دهنده تاریخ آپدیت‌های شبکه و یا تارگت اصلی و رسالت‌نامه پروژه در نظر گرفته شود. مطالعه وایت‌پیپرها و نقشه‌راه در هریک از پروژه‌های موجود بر بستر بلاکچین هم‌چنین می‌تواند موجب انتخاب بهتر بین پروژه‌های رقیب گردد.

همکاری شرکت‌های شناخته‌شده و ورود آن‌ها به هریک از پروژه‌های موجود بر بستر بلاکچین نیز یک موضوع مورد توجه در تحلیل بنیادی ارزهای دیجیتال است. در بررسی پروژه‌های گوناگون، وجود شرکت‌های بزرگ به عنوان سرمایه‌گذار و یا در قالب همکاری، می‌تواند نشان‌دهنده پذیرش ارزهای دیجیتال در حوزه‌های گوناگون باشد. رمزارزهایی که همکاری‌های بیشتری با دنیای خارج از بلاکچین داشته باشند برای سرمایه-گذاری مناسب‌تر محسوب می‌شوند.

در صورتی که علاقه مند به یادگیری ترید ارز دیجیتال هستید می‌توانید از آموزش تحلیل فاندامنتال ارز دیجیتال نیز بهرمند شوید.

تحلیل داده‌های درون شبکه در بازار ارزهای دیجیتال

تکنولوژی بلاکچین در سال‌های اخیر به طور پیوسته در حال رشد بوده است. توسعه نسل‌های پنجم و ششم شبکه بلاکچین، ضرورت به روز بودن سرمایه‌گذاران این حوزه را به خوبی مشخص می‌کند. توجه به داده‌های درون شبکه‌ سیستم بلاکچین امری ضروری برای سرمایه‌گذاری موفق در بازار ارزهای دیجیتال است.

فناوری نوین بلاکچین و نیز بازار نسبتاً نوظهور ارزهای دیجیتال، هم‌چنان از عمق کمی در مقایسه با سایر بازارهای مالی برخوردار است. بنابراین ممکن ‌است در بسیاری از رمزارزهای موجود در بازار، حضور نهنگ‌ها غیرقابل انکار باشد. اصطلاح نهنگ به سرمایه‌گذارانی اطلاق می‌شود که بخش عمده‌ای از یک رمزارز مشخص را در اختیار داشته باشند. حال اگر این نهنگ‌ها تصمیم به خرید یا فروش رمزارز داشته باشند، موجب دامپ و پامپ‌های غیر معمولی در قیمت می‌شوند. هم‌چنین در صورت ورود مقدار قابل توجهی استیبل‌کوین به صرافی‌ها، می‌توان انتظار داشت که تقاضای تأثیرگذاری در پیش روی بازار قرار گرفته است. هم‌چنین با خروج ارز از صرافی‌ها می‌توان انتظار داشت که سرمایه‌گذاران تصمیم به نگهداری رمزارزهای خود داشته و روند فعلی را ادامه‌دار می‌دانند. باید توجه داشت که اگر بجای استیبل کوین‌ها، رمزارزهایی هم‌چون بیت‌کوین یا اتریوم به صرافی‌ها وارد شود موجب ریزش بازار خواهد بود، زیرا حجم زیاد عرضه تأثیر منفی‌ بر قیمت ارز دیجیتال خواهد داشت. بنابراین داده‌های درون شبکه نیز می‌تواند یک متد تحلیلی نسبتاً اطمینان به منظور تصمیمات سرمایه‌گذاری در بازار ارزهای دیجیتال در نظر گرفته شود.

تحلیل‌های اقتصادی

همانند تمام بازارهای موجود در دنیا، بازار ارزهای دیجیتال نیز تأثیرپذیر از تصمیمات کلان اقتصادی در کشورهای بزرگ می‌باشد. در بررسی هریک از پروژه‌های ارزهای دیجیتال، توجه به میزان تأثیرپذیری آن‌ها با هریک از تصمیمات اقتصادی نیز به عنوان یک متد تحلیلی در نظر گرفته می‌شود.

به عنوان مثال، تصمیمات ضدتورمی در یک کشور ممکن ‌است موجب استقبال از رمزارزهای فعال در پروژه‌هایی هم‌چون امور مالی غیرمتمرکز و نیز وام‌دهی و وام‌گیری گردد. به بیان ساده‌تر، امکان دریافت وام در شبکه بلاکچین در شرایطی که بانک‌ها بر اساس سیاست‌های ضدتورمی از پرداخت وام خودداری می‌کنند، موجب ورود نقدینگی به حوزه‌های امورمالی غیرمتمرکز و رمزارزهای فعال در این حوزه‌ها خواهد شد.

تحلیل داده‌های شبکه‌های اجتماعی

میزان مشارکت عمومی در نظر سنجی‌ها و هم‌چنین میزان بحث و گفت‌وگو در مورد هر رمزارزی می‌تواند نشان دهنده استقبال کاربران شبکه‌های اجتماعی نسبت به یک پروژه رمزارز تلقی شود.

تحلیل داده‌های شبکه‌های اجتماعی می‌تواند موجب اعمال تصمیمات به موقع از سوی سرمایه‌گذاران گردد چراکه توجه به عرضه و تقاضا و نیز سیگنال‌های تحلیل تکنیکال، می‌تواند در بسیاری از موارد موجب جا ماندن از یک روند در بازار شود. بنابراین توجه به تحلیل داده‌های شبکه اجتماعی فرصت مناسبی برای ورود و خروج به موقع به معاملات از سوی سرمایه‌گذاران خواهد شد.

کدام روش تحلیلی مناسب‌تر است؟

هرکدام از روش‌های مختلف تحلیلی برای نوع خاصی از روش‌های معاملاتی مناسب‌ترند. مثلاً استفاده از تحلیل تکنیکال در معاملات اسکالپ و سویینگ مناسب‌تر است. اما آیا تنها با یک روش تحلیلی می‌توان در بازار رمزارزها موفق بود؟

اینکه گفته می‌شود یک نوع متد تحلیلی برای یک روش معاملاتی مناسب است به معنی کافی بودن آن نیست. مثلاً بدون در نظر گرفتن اطلاعات بنیادی و اقتصادی نمی‌توان در معاملات اسکالپ بهینه عمل کرد. اگر شرایط اقتصادی در رکود باشد، بازار نیز با کمبود نقدینگی مواجه خواهد بود و روند نزولی را دنبال خواهد کرد. حال برای ورود به معاملات اسکالپ باید با دید نزولی عمل کرد.

در شرایط رکود، روندهای نزولی در بازار غالبت‌ترند و امواج اصلاحی معمولاً صعودی هستند. با داشتن این اطلاعات می‌توان تصمیمات بهینه‌تری در معاملات سوئینگ گرفت.

بنابراین هیچ یک از روش‌های تحلیلی به تنهایی برای موفقیت در بازارهای مالی از جمله بازار ارزهای دیجیتال کافی نیستند و باید با یکدیگر تلفیق شوند. همانطور که گفته شد، بهتر است با تحلیل بنیادی ارزدیجیتال مورد نظر انتخاب شود، سپس با توجه به تحلیل تکنیکال نقاط و زمان‌های مناسب برای ورود و خروج به معاملات را تعیین کرد. در ادامه با تحلیل سنتیمنت بازار و داده‌های درون شبکه‌ای می‌توان به مدیریت سرمایه و کنترل ریسک پرداخت.

در صورتی که علاقه مند به یادگیری ترید ارز دیجیتال هستید می‌توانید از دوره آموزش ارز دیجیتال نیز بهرمند شوید.

کجا ترید کنیم؟

برای معاملات ارزهای دیجیتال ابتدا باید یک صرافی معتبر انتخاب کنید. پس از پیدایش بلاکچین و توسعه این فناوری نوین، انواع مختلفی از بسترهای معاملاتی شکل گرفتند که هر یک از آن‌ها دارای مزایا و معایبی هستند. از انواع صرافی خارجی و داخلی و هم‌چنین متمرکز و غیرمتمرکز می‌توان به منظور خرید و فروش و نگهداری ارزهای دیجیتال استفاده کرد.

صرافی‌های خارجی مانند بایننس و کوکوین دارای امکانات معاملاتی متعددی هم‌چون معاملات مارجین و فیوچرز هستند و نیز از تعداد بسیار بالایی از ارزهای دیجیتال پشتیبانی می‌کنند. اما عدم دسترسی به این صرافی‌ها ریسک از دست رفتن سرمایه را افزایش می‌دهد. هم‌چنین ثبت نام و فعالیت در این صرافی‌ها از محدودیت‌های بسیاری برای ایرانیان برخوردار است.

صرافی‌های داخلی نیز بستری مناسب به منظور خرید و فروش ارزهای دیجیتال هستند. این صرافی‌ها اگرچه با نمونه‌های خارجی قابل قیاس نیستند اما رابط کاربری آسان‌تر و امنیت بیشتر از مزیت‌های اصلی آن‌ها نسبت به صرافی‌های خارجی می‌ باشد. صرافی سیتکس یک پلتفرم معاملاتی در بازار ارزهای دیجیتال است که ارزهای دیجیتال معتبر بازار را می‌توانید در این صرافی خرید و فروش کنید.

کیف پول ارز دیجیتال چیست؟ تمام کاربران بازار ارزهای دیجیتال، بعد از ورود به این حوزه به منظور حفظ امنیت دارایی های خود باید از کیف پول  ارز دیجیتال استفاده کنند. در حال حاضر، کیف پول های مختلفی برای نگهداری دارایی  های دیجیتال وجود دارد، اما نکته مهم و جالب توجه این است که کیف پول های کریپتویی از نظر عملکرد و امنیت با یکدیگر متفاوت هستند. بنابراین، بهتر است قبل از هرگونه معامله و سرمایه  گذاری، به خوبی با ویژگی های کیف پول های کریپتویی آشنا شوید و بسته به شرایط و میزان دارایی خود، یکی از این کیف پول ها را برای خود انتخاب کنید.

با توجه به اهمیت آشنایی با این موضوع در این مقاله قصد داریم تا شما را با انواع کیف پول ارز دیجیتال، مزایا و معایب و روش های افزایش امنیت آن ها آشنا کنیم. اگر شما هم به این موضوع علاقه مند هستید تا انتهای این مقاله همراه ما باشید و چنانچه بعد از پایان مقاله، همچنان پرسش یا ابهامی در این زمینه داشتید، می توانید در بخش کامنت ها، سؤالات خود را با ما مطرح کنید.

تعریف کیف پول ارز دیجیتال چیست؟

همه معامله گران بازار ارزهای دیجیتال باید قبل از ورود به این بازار، کیف پول مناسب خود را انتخاب و نحوه کار با آن را یاد بگیرند. به طور کلی می توان گفت که کلمه کیف پول به چیزی اشاره دارد که کاربر، ارز دیجیتال خود را در آن ذخیره و نگهداری می کند.

کیف پول های کریپتویی با استفاده از یک الگوریتم خاص با بلاکچین ( مقاله: بلاکچین چیست؟ مطالعه شود) در ارتباط هستند. این الگوریتم به کیف پول ارز دیجیتال کمک می کند تا یک کلید خصوصی منحصربه فرد برای دارایی رمزنگاری که پشتیبانی می کند، ایجاد نماید. کلید خصوصی اساساً به مجموعه ای طولانی از اعداد اشاره دارد که در برابر حملات بروت فورس (Brute Force) آسیب ناپذیر است. جالب است بدانید که کاربران فقط با استفاده از کلید خصوصی کیف پول ارز دیجیتال خود می توانند به دارایی های دیجیتال خود دسترسی داشته باشند.

کیف پول ارز دیجیتال به غیر از کلید خصوصی، یک کلید عمومی ( مقاله ”  کلید عمومی چیست؟ “را مطالعه نمایید ) نیز برای رمزگشایی داده های تراکنش ایجاد می کند. در واقع، کلید عمومی مسئول ایجاد آدرس های کیف پول در هنگام ارسال دارایی  های دیجیتال است.

انواع کیف پول ارز دیجیتال

به طورکلی می توان گفت که کیف پول های ارز دیجیتال به دو دسته کیف پول گرم و کیف پول سرد طبقه بندی می شوند. در زیر به تفصیل در رابطه با هر کدام از آن ها صحبت خواهیم کرد.

1. کیف پول گرم (Hot Wallet)

کیف پول گرم به کیف پولی گفته می شود که به صورت آنلاین مورد استفاده قرار می گیرد و مجموعه ای از کلیدهای خصوصی را بر روی یک برنامه متصل به اینترنت ذخیره می کند. این کلیدها برای نگهداری و ارسال ارزهای مختلف مانند بیت کوین مورد استفاده قرار می گیرند. بنابراین این کیف پول ها، امکان دسترسی و انجام تراکنش های مالی آسان را برای کاربران خود فراهم می کنند.

به طور کلی می توان گفت که کیف پول های گرم برای کاربرانی که معاملات زیادی را در طول روز انجام می دهند، مناسب می باشند. علت این موضوع این است که این کیف پول ها به اینترنت متصل هستند و در نتیجه شما می توانید با انتخاب چند گزینه بر روی تلفن همراه یا رایانه، تراکنش های رمزنگاری شده خود را انجام دهید.

اگر چه کیف پول های گرم به دلیل سهولت استفاده از کیف پول های سرد متمایز هستند، اما ایراد اصلی آن ها، امنیت است. به همین دلیل، ذخیره و نگهداری مقادیر بالایی از دارایی  های دیجیتال بر روی کیف پول گرم توصیه نمی شود، زیرا در این شرایط، دارایی شما در معرض تهدیدات امنیتی مانند سرقت سایبری قرار می گیرد.

بهترین کیف پول گرم چیست؟

در حال حاضر، انواع مختلفی از این نوع کیف پول ارز دیجیتال وجود دارد. یکی از در دسترس ترین این کیف پول ها، کیف پول های گرم صرافی هایی مانند بایننس و کوین بیس است. علاوه بر کیف پول های موجود در صرافی ها، شما می توانید از کیف پول های نرم افزاری برای حفظ امنیت و نگهداری دارایی  های دیجیتال خود استفاده کنید. امروزه، تعداد زیادی کیف پول گرم نرم افزاری وجود دارد که از محبوب ترین آن ها می توان به Exodus، Mycelium، Atomic، Trust و Coinomi اشاره کرد.

یکی دیگر از انواع کیف پول های گرم، کیف پول های دسکتاپی مانند Electrum و Armory می باشد. علاوه بر کیف پول  های نام برده شده، شما می توانید با جست  وجوی عبارت Hot Wallet در گوگل، به لیست کامل تری از این کیف پول ها دسترسی پیدا کنید.

2. کیف پول سرد (Cold Wallet)

کیف پول سرد در اصل یک کیف پول رمزنگاری است که کلیدهای خصوصی را در یک محیط آفلاین ذخیره می کند. بنابراین، کیف پول های سرد در محیط های آفلاین کار می کنند و به عنوان راه حلی امن برای ذخیره سازی ارزهای دیجیتال در نظر گرفته می شوند.

در واقع، علت امنیت بالای این نوع کیف پول ارز دیجیتال این است که کیف پول های سرد فقط در هنگام انجام تراکنش به اینترنت متصل می شوند. جالب است بدانید که کیف پول سخت افزاری و کیف پول کاغذی از مهم ترین انواع کیف پول های سرد هستند، اما از بین این دو، کیف پول های سخت افزاری محبوبیت بیشتری دارند، چون استفاده از آن ها راحت تر است و کاربر از طرف سازنده دستگاه، پشتیبانی می شود.

بهترین کیف پول سرد چیست؟

کیف پول سرد گزینه مناسبی برای افرادی است که قصد دارند حجم بالایی از ارزهای دیجیتال را برای مدت زمان طولانی نگهداری کنند. همان طور که گفته شد، کیف پول کاغذی و کیف پول سخت افزاری، دو نوع رایج از کیف پول های سرد یا کلد ولت ها هستند.

کیف پول سخت افزاری یک دستگاه فیزیکی مانند یک USB است که برای ذخیره سازی کلیدهای خصوصی مورد استفاده قرار می گیرد و عملاً این کلیدها را برای هکرها غیرقابل دسترس می کند. توجه داشته باشید که در هنگام ارسال یا دریافت ارز دیجیتال شما باید کیف پول سخت افزاری خود را از طریق نرم افزار اختصاصی کیف پول به اینترنت متصل کرده و سپس تراکنش را با کلید خصوصی خود انجام دهید. دستگاه فیزیکی موجود در کیف پول سخت افزاری، مسئول ایجاد آدرس کیف پول شما خواهد بود. از محبوب ترین انواع این کیف پول ارز دیجیتال می توان به Trezor، Ledger و SafePal اشاره کرد.

کیف پول های کاغذی، تکه های کاغذ چاپ شده حاوی کلید عمومی و خصوصی در قالب کدهای QR هستند. بنابراین، این نوع کیف پول باید به طور ایمن و در یک گاوصندوق یا جایی که به راحتی پیدا نمی شود، نگهداری گردد. برای ارسال و دریافت ارز دیجیتال از طریق یک کیف پول کاغذی، باید با کمک اسکن کلیدهای خصوصی به کیف پول وارد شوید و تراکنش  مورد نظر خود را انجام دهید.

برای خرید و مشاهده قیمت کیف پول سرد می توانید به سایت های مختلفی که در این حوزه فعال هستند، مراجعه کنید. نکته مهم و کلیدی در رابطه با این نوع کیف پول ارز دیجیتال این است که اگر در هنگام خرید کیف پول سخت افزاری متوجه باز بودن بسته بندی اورجینال کیف پول شدید، به هیچ عنوان از آن استفاده نکنید و آن را به فروشنده برگردانید.

از طرف دیگر، برخی از افراد با هدف کلاهبرداری، در هنگام فروش کیف پول، کلمات ریکاوری کیف پول را ایجاد و به خریدار تحویل می دهند. توجه کنید که حتماً باید خودتان، کلمات ریکاوری کیف پول را ایجاد نمایید و هرگز این کلمات را از شخص فروشنده قبول نکنید، چون امنیت دارایی شما به خطر می افتد و ممکن است کل دارایی خود را از دست بدهید.

تفاوت کیف پول گرم و کیف پول سرد چیست؟

کیف پول های گرم و سرد به کاربران در ذخیره، ارسال و دریافت توکن کمک می کنند. بسیاری از افراد فعال در بازار ارزهای دیجیتال به دنبال پاسخ این سؤال هستند که «باید از کدام نوع کیف پول سرد یا گرم استفاده کنند؟».

در حال حاضر اغلب کارشناسان معتقدند که هیچ یک از کیف پول ها بهتر از دیگری نیستند و هر کدام برای نوع خاصی از فعالیت مناسب می باشند. به طورکلی می توان گفت که کیف پول ها وظیفه ردیابی دارایی های دیجیتال را بر عهده دارند و به استثنای کیف پول های سرد، عموماً دیجیتال هستند.

اساسی ترین تفاوت کیف پول گرم و کیف پول سرد در نحوه کار این کیف پول هاست. بهتر است بدانید که در کیف پول های گرم، فرایند دریافت و پرداخت ارزهای دیجیتال به صورت کاملاً آنلاین صورت می گیرد. درحالی که در کیف پول سرد، تراکنش ها به شکل آنلاین شروع می شوند. سپس برای امضا شدن تراکنش با کلید خصوصی به محیط آفلاین می روند و در نهایت، اطلاعات تکمیل شده به محیط آنلاین برمی گردد.

یکی دیگر از تفاوت های این دو کیف پول ارز دیجیتال با یکدیگر در این است که کیف پول های گرم، دسترسی راحت تر و بهتری نسبت به کیف پول های سرد دارند، زیرا استفاده روزانه از کیف پول های سرد، سخت و زمان بر است. علاوه بر این، استفاده از اغلب کیف پول های گرم، رایگان می باشد.

در صورتی که افراد برای استفاده از کیف پول های سرد باید هزینه پرداخت کنند. بنابراین می توان گفت که کیف پول های گرم برای افرادی که قصد دارند پرداخت های آنلاین خود را از طریق ارزهای دیجیتال و به شکل سریع انجام دهند، مناسب می باشند، اما کیف پول های سرد برای افرادی که می خواهند حجم زیادی از دارایی های دیجیتال را به صورت آفلاین، با امنیت بیشتر و برای مدت طولانی تر نگهداری کنند، مناسب است.

یکی از مزیت های مهم کیف پول سرد نسبت به کیف پول گرم این است که دارایی های موجود در کیف پول سرد از امنیت بیشتری برخوردار است، چون کلیدهای خصوصی کیف پول های سرد هیچ گاه به صورت آنلاین در دسترس قرار نمی گیرند. اما کیف پول های گرم چون به شکل آنلاین و متصل به اینترنت فعالیت می کنند، امنیت کمتری دارند و نسبت به حمله هکرها آسیب پذیرتر هستند.

نکات مهم برای افزایش امنیت کیف پول های گرم

یکی از دغدغه های مهم معامله گران و سرمایه گذاران بازار ارز دیجیتال، حفظ امنیت دارایی های آن هاست. ساده ترین و در عین حال مهم ترین روش بالا بردن امنیت کیف پول گرم این است که کاربر از رمز منحصربه فرد و به شکل ترکیبی از حروف و اعداد استفاده کند. علاوه بر این، هیچ گاه نباید رمز کیف پول ارز دیجیتال خود را مقابل اشخاص دیگر وارد کنید و یا از رمزهای متداولی که بر روی کارت بانکی یا سایر اپلیکیشن های خود قرار می دهید، برای کیف پول خود استفاده کنید.

توجه داشته باشید که برای نصب کیف پول ارز دیجیتال، حتماً به سایت اصلی کیف پول مراجعه نمایید. علاوه بر این، به حروف موجود در آدرس سایت کیف پول ارز دیجیتال دقت کنید، زیرا بسیاری از کلاهبرداران با ایجاد سایت های جعلی و با آدرسی تقریباً مشابه (آدرس سایت جعلی فقط در یک یا دو حرف با سایت اصلی متفاوت است)، اقدام به سرقت دارایی شما می کنند.

یکی دیگر از نکات بنیادی در حفظ امنیت کیف پول های گرم این است که کلمات ریکاوری کیف پول را کاربر به تنهایی ایجاد کرده و در چند جای مختلف یادداشت نماید و به دور از چشم دیگران نگهداری کند. مراقب باشید که در مکانی که کیف پول را نصب می کنید، دوربین مداربسته وجود نداشته باشد. توصیه ما این است که هرگز در مکان های عمومی این کار را انجام ندهید.

علاوه بر این، بهتر است کلمات ریکاوری را در گوشی موبایل خود ذخیره نکنید و برای ارسال آن ها به اشخاص دیگر نیز از شبکه های اجتماعی مانند واتساپ استفاده ننمایید. از آنجا که این کیف پول ها به شکل آنلاین کار می کنند، بهتر است کیف پول خود را بر روی دستگاهی نصب کنید که کمتر با آن وبگردی می کنید تا خطر هک شدن کیف پول خود را کاهش دهید. علاوه بر این، هرگز ایمیل های مشکوک را در لپ تاپ یا گوشی موبایلی که کیف پول خود را بر روی آن نصب کرده اید، باز نکنید و از کلیک کردن بر روی لینک های مشکوک خودداری نمایید.

نکات مهم برای افزایش امنیت کیف پول های سرد

تمام کارشناسان بازار ارزهای دیجیتال معتقدند که کیف پول های سرد نسبت به کیف پول های گرم از امنیت بیشتری برخوردارند. همان طور که در بخش قبل توضیح داده شد، اولین نکته مهم برای حفظ امنیت کیف پول سخت افزاری این است که کلمات ریکاوری کیف پول را شخصاً خودتان ایجاد کرده و در جای امنی نگهداری کنید.

بهتر است این کلمات را در چند جای مختلف بنویسید تا در صورتی که یکی از آن ها را فراموش یا گم کردید به نسخه های دیگری از کلمات ریکاوری کیف پول خود دسترسی داشته باشید. مراقب باشید که در مکانی که کلمات ریکاوری کیف پول را ایجاد می کنید، دوربین مداربسته وجود نداشته باشد. توصیه ما این است که هرگز در مکان های عمومی این کار را انجام ندهید.

علاوه بر این، برای کاهش خطای انسانی بهتر است از کیف پول های سخت افزاری با صفحه نمایش بزرگ استفاده کنید تا رمز وارد شده و کلمات را به درستی مشاهده کنید. از طرف دیگر، تمام کیف پول های سخت افزاری از برنامه های مخصوص به خود استفاده می کنند. به عنوان مثال، کیف پول لجر از برنامه Ledger Live و کیف پول ترزور از برنامه Trezor’s web App استفاده می کند. بنابراین، توجه داشته باشید که برای دانلود این برنامه ها حتماً به سایت اصلی آن ها مراجعه نمایید تا در دام هکرها نیفتید و بتوانید سرمایه خود را حفظ کنید.

به عنوان نکته آخر به شما توصیه می کنیم که هرگز بر روی لپ تاپ یا کامپیوتری که کیف پول ارز دیجیتال خود را به آن وصل می کنید، برنامه ها و اپلیکیشن های ناشناس و مشکوک نصب نکنید، زیرا ممکن است این برنامه ها آلوده باشند و امنیت دارایی شما را به خطر بیندازند.

تفاوت کیف پول با صرافی چیست؟

تفاوت اصلی کیف پول ارز دیجیتال و صرافی در هدف آن هاست. به طورکلی می توان گفت که هدف اصلی از ایجاد انواع کیف پول ارز دیجیتال، نگهداری و ذخیره رمز ارزهاست. درحالی که صرافی ها با هدف خرید و فروش و معامله ارزهای دیجیتال به وجود آمده اند.

اگرچه اغلب صرافی ها کیف پول داخلی دارند، اما این کیف پول ها از نظر امنیت با کیف پول های شخصی متفاوتند. صرافی ها معمولاً از یک یا چند کیف پول سرد برای نگهداری دارایی های مشتریان خود استفاده می کنند. بنابراین، استفاده از این کیف پول ها به عنوان محلی برای نگهداری دائمی دارایی های دیجیتال توصیه نمی شود.

یکی از تفاوت های اصلی کیف پول ارز دیجیتال شخصی با کیف پول داخلی صرافی های متمرکز این است که در این صرافی ها، کلید خصوصی کیف پول در اختیار مالکان صرافی است و کاربران هیچ گونه اطلاعی از کلیدهای خصوصی ندارند. علاوه بر این، از آنجا که صرافی های متمرکز تحت نظارت نهادها و اشخاص ثالث هستند، هر زمان که آن ها اراده کنند، می توانند کل دارایی شما را مسدود و یا بلوکه کنند.

بنابراین توصیه می کنیم که هیچ گاه از کیف پول  صرافی ها به عنوان محلی برای نگهداری دائمی یا طولانی مدت دارایی های خود استفاده نکنید.

بهترین کیف پول ارز دیجیتال برای ایرانی ها

اغلب متخصصین این حوزه معتقدند که هر کاربر باید بسته به شرایط و میزان دارایی خود یک کیف پول ارز دیجیتال انتخاب کند. همان طور که در بخش های قبلی مقاله اشاره شد، کیف پول های سرد مانند لجر یا ترزور از امنیت بالاتری نسبت به کیف پول های گرم برخوردارند. بنابراین، افرادی که سرمایه زیادی دارند و یا افرادی که می خواهند دارایی خود را با امنیت بالاتر و برای مدت طولانی تر نگهداری کنند، بهتر است از کیف پول های سرد استفاده نمایند.

از آنجا که استفاده از کیف پول های سرد، هزینه بر است، شاید استفاده از آن ها برای افرادی که دارایی چندانی ندارند، مقرون به صرفه نباشد. این افراد می توانند با رعایت نکات امنیتی ذکر شده در مقاله از یک کیف پول گرم معتبر مانند اتمیک، کوینومی، تراست ولت و یا متامسک استفاده کنند.

جمع‌بندی

ارزهای دیجیتال، دارایی‌ هایی هستند که فقط برای تراکنش‌ های الکترونیکی مورد استفاده قرار می‌گیرند. در واقع، آن‌ ها شکل فیزیکی ندارند اما همانند پول‌ های معمولی می‌توان آن‌ ها را با سایر دارایی‌ ها مبادله کرد. اگرچه در حال حاضر محبوب‌ ترین ارز دیجیتال غیرمتمرکز، بیت کوین است اما همچنان بسیاری از دولت‌ ها در حال بررسی نحوه صدور «  ارزهای دیجیتال متمرکز  » و قانون‌ گذاری در حوزه « ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز » هستند.