سرمایه گذاری در ارز دیجیتال چگونه است؟ چرا مردم روی ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری میکنند؟ مردم بخشی از سرمایه خود را مانند دیگر فضاهای سرمایه گذاری، روی ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری میکنند. آنها امیدوارند که ارزش سرمایه افزایش یابد و آنها را به سود خالص برساند. برای مثال، اگر تقاضا برای بیت کوین رشد کند، تأثیر متقابل عرضه و تقاضا میتواند ارزش آن را افزایش دهد.البته باید مراقب باشید تا در این راه سرمایه خود را نیز از دست ندهید! به همین دلیل پیشنهاد میکنیم قبل از اقدام با کارشناسان این حوزه که خدمات مشاوره سرمایه گذاری ارائه می دهند حتما مشورت کنید و راهنمایی بگیرید.
اگر مردم شروع به استفاده از بیت کوین برای پرداخت در مقیاس بزرگ کنند، تقاضا برای بیت کوین افزایش مییابد و به نوبه خود قیمت آن به دلار نیز افزایش مییابد. بنابراین، اگر قبل از افزایش تقاضا، یک بیتکوین خریداری کرده باشید، میتوانید از نظر تئوری، آن یک بیتکوین را به قیمتی بیشتر از دلار آمریکا بفروشید و سود کسب کنید.
با این حال، توجه به این نکته مهم است که برای برخی از افراد، ارزهای دیجیتال به هیچ وجه محل مناسبی برای سرمایه گذاری نیست. به عنوان مثال، علاقمندان به بیت کوین، آن را به عنوان یک سیستم پولی بسیار بهبود یافته نسبت به سیستم فعلی ما تحسین میکنند و ترجیح میدهند که آن را به عنوان پرداخت روزانه بپذیریم.
رمزارز چگونه کار میکند؟
ارزهای دیجیتال، ویژگی فیزیکی ندارند و فقط به صورت دیجیتال در دسترس هستند. تراکنشهای مربوط به ارزهای دیجیتال با استفاده از رایانه یا کیف پول الکترونیکی متصل به اینترنت یا شبکههای تعیین شده انجام میشود. در مقابل، ارزهای فیزیکی، مانند اسکناس و سکههای ضرب شده، ملموس هستند؛ به این معنی که دارای و ویژگیهای فیزیکی مشخصی هستند. تراکنشهای مربوط به چنین ارزهایی تنها زمانی امکانپذیر میشود که دارندگان آنها دارای مالکیت فیزیکی این ارزها باشند. ارزهای دیجیتال، کاربردی مشابه ارزهای فیزیکی دارند. میتوان از آنها برای خرید کالا و پرداخت هزینه خدمات استفاده کرد. آنها همچنین میتوانند استفاده محدودی را در میان برخی از جوامع آنلاین مانند سایتهای بازی، پورتالهای قمار یا شبکههای اجتماعی پیدا کنند.
ویژگیهای ارزهای دیجیتال
همانطور که قبلا ذکر شد، ارزهای دیجیتال فقط به صورت دیجیتالی وجود دارند و معادل فیزیکی ندارند. ارزهای دیجیتال میتوانند متمرکز یا غیرمتمرکز باشند. ارز فیات که به شکل فیزیکی وجود دارد، یک سیستم متمرکز تولید و توزیع توسط بانک مرکزی و سازمانهای دولتی است. ارزهای دیجیتال برجسته مانند بیت کوین و اتریوم نمونههایی از سیستمهای ارز دیجیتال غیرمتمرکز هستند. ارزهای دیجیتال میتوانند ارزش را انتقال دهند. استفاده از ارزهای دیجیتال، مستلزم یک تغییر ذهنی در چارچوب موجود برای ارزهاست، جایی که آنها با معاملات خرید و فروش کالا و خدمات مرتبط هستند. اگر قصد سرمایه گذاری در بازار ارزدیجیتال را دارید، در مقاله : بهترین پروژه های سرمایه گذاری ارز دیجیتال با بهترینآن ها آشنا شوید.
انواع ارزهای دیجیتال
ارز دیجیتال یک اصطلاح فراگیر است که میتواند برای توصیف انواع مختلف ارزهای موجود در حوزه الکترونیکی استفاده شود. به طور کلی، سه نوع مختلف ارز وجود دارد:
ارزهای رمزنگاری شده
کریپتوکارنسیها ارزهای دیجیتالیای هستند که از رمزنگاری برای ایمن سازی و تایید تراکنشها در یک شبکه استفاده میکنند. همچنین از رمزنگاری برای مدیریت و کنترل ایجاد چنین ارزهایی استفاده میشود. بیت کوین و اتریوم، نمونههایی از ارزهای دیجیتال هستند. بسته به حوزه قضایی، ارزهای دیجیتال ممکن است تنظیم شوند یا نباشند. ارزهای رمزنگاری شده به عنوان ارزهای مجازی در نظر گرفته میشوند، زیرا مقرراتی ندارند و فقط به صورت دیجیتالی وجود دارند.
ارزهای مجازی
ارزهای مجازی، ارزهایی هستند که توسط توسعه دهندگان یا یک سازمان موسس متشکل از سهامداران مختلف درگیر در فرآیند کنترل میشوند. ارزهای مجازی را نیز میتوان به صورت الگوریتمی توسط یک پروتکل شبکه تعریف شده کنترل کرد. نمونهای از ارز مجازی یک توکن شبکه بازی است که اقتصاد آن توسط توسعه دهندگان تعریف و کنترل میشود.
ارزهای دیجیتال بانک مرکزی
ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) ارزهای دیجیتال تنظیم شدهای هستند که توسط بانک مرکزی یک کشور صادر میشوند. یک CBDC میتواند مکمل یا جایگزینی برای ارز سنتی فیات باشد. برخلاف ارز فیات که به دو صورت فیزیکی و دیجیتالی وجود دارد، یک CBDC صرفاً به صورت دیجیتالی وجود دارد. انگلستان، سوئد و اروگوئه چند کشوری هستند که در حال بررسی برنامههایی برای راهاندازی نسخه دیجیتالی ارزهای فیات بومی خود هستند.
مزایای ارزهای دیجیتال
مزایای ارزهای دیجیتال به شرح زیر است:
انتقال سریع و زمان تراکنش
از آنجایی که ارزهای دیجیتال عموماً در یک شبکه وجود دارند و بدون واسطه نقل و انتقالات را انجام میدهند، مدت زمان لازم برای انتقال ارزهای دیجیتال بسیار سریع است. از آنجایی که پرداختها با ارزهای دیجیتال مستقیماً بین طرفین معامله بدون نیاز به هیچ واسطهای انجام میشود، تراکنشها معمولاً آنی و کم هزینه هستند. این در مقایسه با روشهای پرداخت سنتی که شامل بانکها یا اتاقهای پایاپای است، بهتر است. تراکنشهای الکترونیکی مبتنی بر ارز دیجیتال نیز ثبت و شفافیت لازم را در معاملات به همراه دارد.
حذف فیزیکی پول
بسیاری از الزامات برای ارزهای فیزیکی، مانند ایجاد تأسیسات تولید فیزیکی، برای ارزهای دیجیتال وجود ندارد. چنین ارزهایی همچنین در برابر نقصهای فیزیکی یا کثیفی موجود در ارز فیزیکی مصون هستند.
اجرای سیاستهای پولی و مالی
تحت ساختارهای ارزی فعلی، فدرال رزرو از طریق یک سری واسطه – بانکها و موسسات مالی – برای گردش پول در یک اقتصاد کار میکند. CBDC ها میتوانند به دور زدن این مکانیسم کمک کنند و یک سازمان دولتی را قادر سازند تا پرداختها را مستقیماً به شهروندان پرداخت کند. آنها همچنین با رفع نیاز به ساخت فیزیکی و حمل و نقل اسکناس از مکانی به مکان دیگر، روشهای تولید و توزیع را ساده میکنند.
هزینههای تراکنش ارزانتر
ارزهای دیجیتال، امکان تعامل مستقیم در یک شبکه را فراهم میکنند. به عنوان مثال، یک مشتری میتواند مستقیماً به یک مغازهدار تا زمانی که در یک شبکه قرار دارد، پول پرداخت کند. حتی هزینههای مربوط به تراکنشهای ارز دیجیتال بین شبکههای مختلف در مقایسه با هزینههای ارزهای فیزیکی یا فیات نسبتاً ارزانتر است. با حذف واسطههایی که به دنبال رانت اقتصادی از پردازش تراکنش هستند، ارزهای دیجیتال میتوانند هزینه کلی یک تراکنش را ارزانتر کنند.
غیر متمرکز
ارزهای دیجیتال ممکن است غیرمتمرکز باشند. این بدان معناست که آنها توسط هیچ دولت یا موسسه مالی کنترل نمیشوند. ارزهای دیجیتالی که غیرمتمرکز هستند، در برابر دخالت دولت، سانسور و دستکاری مقاومتر هستند. تمرکززدایی به این معنی است که کنترل واقعی ارز دیجیتال در طیف وسیعتری از مالکان یا کاربران پخش میشود.
حریم خصوصی
با توجه به اینکه تراکنش با ارزهای دیجیتال به دادههای شخصی مرتبط نیست، به کاربران سطح بالایی از حریم خصوصی و ناشناس بودن داده میشود. بنابراین آنها برای کسانی که میخواهند از محرمانه بودن معاملات مالی خود محافظت کنند، بسیار مفید هستند.
قابل دسترس در سراسر جهان
هر کسی با اتصال به اینترنت میتواند از ارزهای دیجیتال در هر نقطه از جهان استفاده کند. بنابراین این خدمات به ویژه برای افرادی که به موسسات بانکی متعارف دسترسی ندارند، مفید است. علاوه بر این، بسیاری از این خدمات بانکی فقط نیاز به دسترسی به اتصال به اینترنت دارند و برای مناطق جغرافیاییای که با زیرساختهای مالی قوی توسعه نیافتهاند، گزینه قویتری است.
معایب ارزهای دیجیتال
معایب ارزهای دیجیتال به شرح زیر است:
مسائل مربوط به ذخیره سازی و زیرساخت
در حالی که ارزهای دیجیتال به کیف پول فیزیکی نیاز ندارند، اما مجموعهای از الزامات خاص خود را برای ذخیره سازی و پردازش دارند. به عنوان مثال، اتصال به اینترنت به ابزارهایی مانند تلفنهای هوشمند و خدمات مرتبط با ارائه آنها ضروری است. کیف پولهای آنلاین با امنیت قوی نیز برای ذخیره ارزهای دیجیتال ضروری هستند.
پتانسیل هک
منشأ دیجیتالی ارزهای دیجیتال، آن را مستعد هک میکند. هکرها میتوانند ارزهای دیجیتال را از کیف پولهای آنلاین بدزدند یا پروتکل ارزهای دیجیتال را تغییر دهند و آنها را غیرقابل استفاده کنند. همانطور که موارد متعدد هک در ارزهای دیجیتال ثابت کرده است، ایمن سازی سیستمها و ارزهای دیجیتال یک کار ضروری و در حال پیشرفت است.
قابلیت فرار ارز
ارزهای دیجیتالیای که برای تجارت استفاده میشوند، میتوانند نوسانات قیمتی وحشتناکی داشته باشند. برای مثال، ماهیت غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال منجر به انبوهی از ارزهای دیجیتال با سرمایه کم شده است که قیمتهای آنها مستعد تغییرات ناگهانی بر اساس هیجان سرمایهگذاران است.
پذیرش محدود
ارزهای دیجیتال معمولاً هنوز به عنوان وسیله پرداخت توسط خرده فروشان و سایر شرکتها استفاده نمیشوند. به همین دلیل، استفاده از آنها برای تراکنشهای معمول، ممکن است چالش برانگیز باشد. اگرچه ارزهای دیجیتال محبوبیت زیادی پیدا کردهاند، اما هنوز در بسیاری از مکانها، پذیرش محدودی نسبت به عملکرد در معاملات روزمره وجود دارد.
ما در مجموعه سیتاپ فرصتی را پدید آوردیم که تحت نظارت و تجربه مشاورین فنی و تحلیلگر بازار ایران و جهان، بهترین سرمایهگذاری در ارز دیجیتال را تجربه کنید. با ما در ارتباط باشید.
پرسشهای پرتکرار در زمینه سرمایه گذاری ارز دیجیتال
نمونههایی از ارز دیجیتال چیست؟
نمونه ایی از پول دیجیتال شامل این موارد است:
بیت کوین. اتریوم. موج دار شدن. لایت کوین
ارز دیجیتال چگونه کار خواهد کرد؟
این یک سیستم همتا به همتاست که میتواند هر کسی را در هر جایی قادر به ارسال و دریافت پرداخت کند. به جای اینکه پول فیزیکی جابجا شود و در دنیای واقعی رد و بدل شود، پرداختهای رمزنگاری صرفاً بهعنوان ورودیهای دیجیتالی به یک پایگاه داده آنلاین وجود دارد که تراکنشهای خاص را توصیف میکند.
چه کسی ارز دیجیتال را کنترل می کند؟
یک بانک مرکزی، یک CBDC را کنترل میکند، در حالی که ارزهای دیجیتال تقریباً همیشه غیرمتمرکز هستند، به این معنی که نمیتوانند توسط یک مرجع واحد، مانند یک بانک، تنظیم شوند. اما مهمترین کنترلگر ارزهای دیجیتال، عرضه و تقاضای بازار است.